تسهیل مجوز فعالیت پزشکان جوان به کجا رسید؟
در طول حدود ۴۰ سال اخیر به دلیل تشویق پزشکان و تامین نیازهای مناطق محروم سختگیریهایی در خصوص مجوز طبابت انجام شده اما با توجه به شرایط جدید این سختگیریها منجر به تشویق پزشکان برای حضور در مشاغل غیررسمی شده است.
یکی از شاخصهای بینالمللی که معمولا کشور ما جایگاه پایینی در آن دارد مربوط به تسهیل آغاز به کار کسب و کارهای مختلف است. براساس آمارها بیشترین میزان اشتغال در کشور مربوط به مشاغل کوچک و متوسط است و همواره یکی از مهمترین مشکلات سرمایهگذاران و فعالان در این مشاغل دریافت مجوزهای کسب و کار بوده است.
نمونههای متعددی وجود دارد که سرمایهگذاران و فعالان برای دریافت یک مجوز ناچار میشدند تا چندین سال منتظر بمانند و این موضوع سبب میشد تا بسیاری از افراد در میانه راه از ایجاد اشتغال منصرف شوند. بنابراین تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار که با روی کار آمدن دولت سیزدهم شدت بیشتری به خود گرفت یکی از محورهایی است که در صورت عملیاتی شدن کامل آن، میتوانیم شاهد افزایش اشتغال در کشور باشیم.
به عنوان یک نمونه، در دهههای اخیر با اعمال محدودیت در صدور مجوز فعالیت پزشکان، وضعیت توزیع آنها و دسترسی مردم مناطق محروم به خدمات پزشکی را بهبود پیدا کند. دانشجویان پزشکی بعد از گذراندن یک ونیم سال دوره کارورزی در بیمارستانهای بخش دولتی، کد نظامپزشکی اخذ کرده و برای شروع فعالیت رسمی بهعنوان یک پزشک موظف به گذراندن دوره طرح اجباری به مدت 14 الی 24 ماه در مناطق محروم کشور هستند. با اتمام دوره طرح، پزشکان برای تأسیس مطب شخصی و یا هرگونه فعالیت آزاد در مراکز درمانی غیردولتی نیازمند کسب امتیاز برای اخذ مجوز طبابت هستند.